Een elektrische motor… zucht…

“Zucht”. Want ik wil het zo graag. “Zucht”. Want iedereen vraagt “waarom heb jij er nog geen een”? Zucht…

Elektrisch motorrijden heeft al langere tijd mijn aandacht. Al in 2017 heb ik enkele proefritten gereden, onder andere tijdens een presentatie van elektrische motoren in Aalten. En inmiddels ben ik overtuigd dat ook ik snel zal overstappen. Waarom ik nu nog niet overgestapt ben?

Prijs

Een nieuwe elektrische motor is prijzig: nieuwprijzen liggen rond de € 25.000. Voor die prijs heb je dan een kale motor die vooral gericht is op korte snelle ritten. Ik rij lange toerritten en neem altijd wel wat bagage mee. Pas nu komen dergelijke modellen op de markt, zoals de Energica Experia. De prijs daarvan ligt echter nog weer flink hoger. Subsidie op elektrische motoren wordt aan particulieren niet gegeven en werkgevers willen elektrische motoren nog niet via lease aanbieden.

Tweedehands zijn er sporadisch elektrische motoren te vinden. Maar ook daarvan is de prijs nog hoog. Bovendien zijn dat de racemodellen en versies met een niet erg hoge actieradius.

Ter vergelijking: mijn huidige motor kostte me € 4.000.

Actieradius

Ik rij vaak met anderen samen ritten van 250 kilometer of meer. Waarvoor ik zelf ook vaak nog enkele honderden kilometers moet rijden naar het begin van de route. Met een actieradius van 150-200 kilometer betekent dat dat ik zeker 3 keer een half uur bij een laadpaal moet stoppen. Op de plekken waar motorrijders zoals ik graag rijden, vind je geen snelladers en zelfs gewone laadpalen zijn schaars. Zomaar even bij een leuk restaurantje in het bos stoppen dat toevallig open is, is er dan niet meer bij. De stops moeten gepland worden zodat er een werkende, niet bezette laadpaal aanwezig is. Dat betekent dat iedereen die met mij mee rijdt dat moet accepteren. Daar voel ik mij niet prettig bij.

Energica Experia

Advertentie